DLA MŁODEGO BADACZA

Z drugiej jednak strony w młodego już badacza, o ile wychowanie jego traktuje się poważnie, wpaja się przekonanie, że powinien odnosić się kry­tycznie do wszystkiego, co napisano czy powiedziano. Można tu raz jeszcze za Adamem Kerstenem zacytować angielskiego historyka R. G. Collingwooda: „Historyk, który przyjmuje świadectwo jakiegokolwiek autorytetu i traktuje je jak prawdę historyczną, w sposób oczywisty sprzeniewierza się imieniu historyka’¹ (The Idea of History, London 1961, cyt. za A. Kersten, Na tro­pach Napierskiego, Warszawa I970, s. 9).Czy jednak ten hiperkrytycyzm^ to odrzucanie wszelkich autorytetów jest możliwe przy szerszym traktowaniu historii?