POSTĘP I ROZWÓJ NAUKI LOGICZNEJ

Postęp i rozwój nauki w logicznej konsekwencji wymagają, aby w zakresie wiedzy uczeń przerastał mistrza, inaczej pauka stąłaby się martwa. Prawdziwego, mądrego mistrza postępy i sukcesy uczniów radują, nawet jeżeli go uczniowie w miarę upływu lat wyprzedzają w swoim dorobku. Taka jest bowiem naturalna kolej rzeczy, choć wielu nie chce się na nią godzić. Źle się dzieje w instytucie czy katedrze, jeżeli autorytatywny mistrz zezwala uczniom jedynie iurare in verba magistri, nie pozwalając im mieć własnego zdania. Ludwik Hirszfeld znakomicie ujmuje to zagadnienie, m. in. pisze [1]: „Nieraz się sądzi, że kierownik powinien zjeść wszystkie rozumy i być tak zwanym autorytetem. Takie autorytatywne duchy na °gól nie mają uczniów, dookoła nich jest mroźno.