OKREŚLONA SPOŁECZNOŚĆ

Przede wszystkim pozwala podzielić określo­ną społeczność profesjonalną jedynie na dwie kategorie członków: tych, którzy mają prestiż, i tych, którzy go nie mają, bądź na wydzielenie kategorii badaczy o największym prestiżu. Ponieważ metoda ta narzuca konieczność atrybutowego traktowania prestiżu (jako cechy, która jednym osobnikom przysługuje, drugim — nie), bywa zazwyczaj używana w ustalaniu próby. Wiele badań np. poświęcono laureatom nagrody Nobla, traktując ich zbiór jako reprezentację naukowców o najwyższym prestiżu. Manniche i Falk weryfikowali swoje hipotezy dotyczące wzajemnej relacji wieku i sukcesu w różnych dyscyplinach na próbie 164 laureatów nagrody Nobla z lat 1901-1950, reprezentujących fizykę, chemię i medycynę. Harriet Zucker- man badała wzory działalności i współpracy naukowej 41 laureatów tejże nagrody w USA.