PRZEGLĄD METOD
Najbardziej tradycyjną metodą badania prestiżu naukowego jest przyjmowanie za jego wskaźnik zdobycia znanych nagród czy członkostwa w elitarnych stowarzyszeniach naukowych (jak narodowe akademie nauk czy np. Amerykańskie Stowarzyszenie Fizyków, które przyjmuje na swych członków tylko tych, którzy wnieśli twórczy wkład do rozwoju dyscypliny) bądź w zarządach towarzystw naukowych (członkostwo to zawdzięcza się z reguły wynikowi wyborów przez reprezentantów tej samej dyscypliny) czy figurowanie w encyklopedii bądź w Who is who. Zaletą niniejszej metody jest jej prostota; wymaga ona stosunkowo niewielkiego nakładu wysiłków, ma jednak poważne słabości i wady.
