W METODOLOGII

W metodologii każdej w miarę ukształtowanej dyscypliny zawarte są kryteria prawdy i fałszu. Nie w każdej jednak stopień precyzji ich sformu­łowania jest jednakowy. Są dyscypliny pozostawiające pewien margines swo­body w interpretacji zjawisk, które badają, i są dyscypliny o wysokim stopniu sformalizowania, które takiej swobody nie dopuszczają. Środowisko naukowe, kreując swoje autorytety, oczekuje od nich spełnienia określonej roli, której odmiany zależą od różnych stopni sformalizowania poszczegól­nych dyscyplin. Tam, gdzie kryteria prawdy są w znacznej mierze niezależne od sposobu interpretacji zjawisk, od autorytetu oczekuje się wytyczania kierunków rozwoju dyscypliny, wskazywania problematyki rokującej szczegól­nie ważkie osiągnięcia, krytyki kierunków „niepłodnych”, w innym przypadku od autorytetu oczekuje się orzekania o prawdzie, wskazywania dróg „słusz­nych”.