Ochrona środowiska i ekorozwój
Planowe i konsekwentne działania proekologiczne, prowadzone ze szczególną intensywnością od początku lat 90-tych, przynoszą pozytywne efekty. Zostało załamane tempo degradacji środowiska, a w niektórych elementach nastąpiła poprawa wskaźników jakości środowiska.
Działania wynikające z polityki ekologicznej państwa są wysoko oceniane i wspierane przez międzynarodowe organizacje finansowe (Bank Światowy,
OECD, Program PHARE i inne) oraz organizacje związane ze światowym systemem ochrony środowiska (UNEP, WHO i inne).
Osiągnięcie przez Polskę pozytywnych efektów w dziedzinie ochrony środowiska jest wynikiem zarówno konsekwencji organów administracji państwowej, jak i wiedzy polskich specjalistów i umiejętności wykorzystania pomocy zagranicznej. Ważną, a może nawet kluczową rolę, odgrywają nowoczesne mechanizmy finansowania ochrony środowiska w Polsce oraz system kontroli i wymuszania przestrzegania ochrony środowiska prowadzony przez Państwową Inspekcję Ochrony Środowiska.
Pod względem dostarczania bezpiecznej żywności zagrożenia w Polsce były
i są mniejsze niż w wielu wysoko rozwiniętych krajach Europy. Niezależnie jednak od tego, ochrona jakości żywności powinna się nasilać. Natomiast jakość wody pitnej i gospodarczej jest niezadowalająca, mimo wysiłków służących jej poprawie. Z kolei pod względem czystości powietrza w miejscach zamieszkania nastąpił już dostrzegalny postęp. Emisja gazów i pyłów znacząco się zmniejszyła. Kilkanaście regionów stanowi jednak nadal obszary szczególnego ekologicznego zagrożenia. Ich ekosystemy przeciążone są nadmierną ilością odpadów i nie oczyszczonych lub słabo oczyszczonych ścieków. Zanieczyszczenia ograniczają w skali kraju rozwój szaty roślinnej, a zwłaszcza lasów.
Proekologiczne zorientowanie rozwoju techniki i technologii produkcji jest wciąż niedostateczne. Ochrona środowiska i rozwój gospodarczy są słabo zharmonizowane, a inwestycje proekologiczne skromne, czego przejawem jest wysoki wskaźnik zużycia energii i surowców na jednostkę PKB w porównaniu z krajami rozwiniętymi.