DLA ZESPOŁU NAUKOWEGO
W pojęciach pracowników w zakładzie, instytucie czasem utożsamia się władzę kierowniczą z autorytetem, co nie jest słuszne. Relacja kierownik– podwładny wynika ze struktury, z organizacji, z umowy i nie wymaga poparcia pojęciem autorytetu, zwłaszcza w sensie autorytetu naukowego. Autorytet w tym rozumieniu, w sensie ścisłym, może powstać w środowisku tylko w sposób niewymuszony, drogą wytwarzania się uznania dla danej jednostki, nie może wyniknąć z tytułu nominacji, nawet najwyższej. Oczywiście, dla pracy zespołu naukowego — czy to malej grupy roboczej, czy dużego instytutu — jest bardzo pożądane, aby kierownik był rzeczywiście autorytetem dla wszystkich członków zespołu lub przynajmniej dla większości.