Inne tematy

Jest dosyć powszechne i znane, że nawet genialni uczeni, twórcy no­wych kierunków, a nawet przewrotów epokowych w nauce, z biegiem

Sam pamiętam z wczesnego dzieciństwa, jak uczono mnie Arysto- telesowskiego poglądu na świat składający się z czterech „żywiołów” – woda,

Tak, zgódźmy się z tym, że wiedza wywodząca się jedynie z wypowiedzi, autorytetu, obciążona i przytłoczona nim, jest wiedzą ułomną,

O   autorytecie w nauce — jego roli, znaczeniu, źródłach — wypowiadano się niejednokrotnie, i to wypowiadały się zazwyczaj właśnie… autorytety.

Może jednak wydawać się dziwne, że Słownik języka polskiego Lindego nie zawiera hasła „autorytet”, dopiero znajdujemy je w Słowniku języka

Autorytet nauko­wy zdobywają wówczas zazwyczaj mistrzowie eksperymentu, ogromną pracą wznoszący wyższe piętra gmachu danej dyscypliny, bądź też teoretycy w spo­sób

W chemii, by wspomnieć gwałtowny spór między zwolennikami „chemicznej” i „fizycznej” teorii roztworów. Większość zwolenników tej pierwszej działała w Rosji,

O    dwóch przesłankach tych postaw – charakterze uczonego i presji warunków — już wspomniałem, wypada wymienić jeszcze trzecią, związaną z

Uczeni tacy cieszyli się autorytetem w węższym środowisku uniwersytetu, wśród swych uczniów lub też wśród bliskich im specjalnością uczonych w

Ludzie tego typu często zawistni, zawsze lękający się otwartego współza­wodnictwa, starają się obrócić zdobyte wpływy przeciwko swym domniema­nym konkurentom. Jest

Zdarzają się wreszcie uczeni wielkiego kalibru, których ominęły za­równo zaszczyty, jak i uznanie naukowe współczesnych. Są to ludzie głęboko nieszczęśliwi,

Kariera bez autorytetu; ten rodzaj pleni się tym bujniej, im ciszej brzmi głos środowiska naukowego wobec instytucji dysponujących tytułami, nagrodami,