AUTORYTET UZNANIA

Niniejsze rozważania nie dotyczą tego typu autorytetu. Stoimy na stanowisku, że prawdziwym autorytetem próżna być jedynie „na własnym podwórku”. Jeśli uczony nie zdobędzie uznania osiągnięciami w swojej dziedzinie, osiągnięcia w innej nie wystarczą mu do tego, by uznano go za autorytet. Podobnie nie będziemy nazywali’ autorytetem uznania opartego na osiąg­nięciach pozanaukowych. Ktoś może być bardzo zdolnym organizatorem lub mieć duże osiągnięcia na polu działalności społecznej, politycznej czy chary­tatywnej; zdobędzie uznanie. Jego autorytet w sprawach społecznych, poli­tycznych czy charytatywnych może byc .duży, ale nie będzie autorytetem naukowym. Opór środowiska przed akceptacją tego typu autorytetu również w sferze nauki jest szczególnie duży.