W NAJZDROWSZYM SPOŁECZEŃSTWIE
Nawet w najzdrowszym społeczeństwie, gdzie uznana pozycja naukowa jest przesłanką osiągnięcia kariery, nie jest ona przesłanką jedyną. Cóż dopiero, gdy działają czynniki inne, zupełnie pozanaukowe? Z obawą pewnej symplifikacji można by wymienić cztery przypadki obrazujące możliwe relacje między autorytetem uczonego a karierą pracownika nauki. Kariera wywodząca się z niewątpliwego autorytetu uczonego, stanowiąca niejako pewien powszechny wyraz prestiżu zdobytego uprzednio w kręgach naukowych. Znamy wielu uczonych, których droga życiowa wiodła szczytami: Wilhelm Ostwald, lord Kelvin, Niels Bohr, a wśród polskich uczonych Emil Godlewski, Wacław Sierpiński, Wojciech Świętosławski.