Wzrost wydajności pracy i obniżanie jednostkowych kosztów produkcji

Natomiast głównymi czynnikami ograniczającymi inflację będą:
konsekwentna demonopolizacja gospodarki,
ograniczanie liczby przedsiębiorstw trwale nierentownych,
wspieranie polityki przyrostu zdolności produkcyjnych w sektorach i for­mach zdolnych do podjęcia wyzwania międzynarodowej konkurencji,
tworzenie warunków do zawierania trwałych i długoterminowych porozu­mień płacowych między pracodawcami a reprezentacjami pracowniczymi,
konsekwentna, ale elastyczna polityka pieniężna banku centralnego,
wzrost wydajności pracy i obniżanie jednostkowych kosztów produkcji,
redukcja stawek celnych na wyroby produkcji przemysłowej, aż do całkowi­tego ich zniesienia od 1 stycznia 1999 r. (z wyjątkiem ceł na import samochodów osobowych),
zniesienie od 1997 r. podatku importowego.
Rozpoczynając negocjacje w sprawie przystąpienia do Unii Europejskiej, Polska powinna liczyć się z oceną gospodarki przez Komisję Europejską pod kątem wykonywania kryteriów Traktatu z Maastricht. Taka ocena jest prawdopodobna już w 1998 roku. Będzie ona najbardziej wnikliwa w od­niesieniu do poziomu deficytu budżetowego i długu publicznego, ponieważ już od 1994 r. funkcjonują w UE odpowiednie procedury stosowane w tym zakresie wobec krajów członkowskich. Nie można w związku z tym liczyć na łagodne podejście UE do Polski i konieczne jest dalsze redukowanie deficytu i długu. Wśród czynników oddziaływających na wzrost cen w perspektywie kilku najbliższych lat wymienić należy: konieczność podwyższenia cen nośników energii w celu zwiększenia rac­jonalności jej wykorzystania oraz wygospodarowania środków finansowych na kosztowną modernizację sektora energetycznego, konieczność stopniowego dostosowywania stawek VAT do standardów obowiązujących w Unii, utrzymywanie ochronnej polityki rolnej, niezbędnej dla restrukturyzacji i modernizacji polskiego rolnictwa, przeszacowanie majątku trwałego, które będzie musiało nastąpić w 1998 r.