Cztery żelazne reguły
Prowadząc politykę pobudzania wzrostu gospodarczego służącego realizacji najważniejszych celów społecznych, należy bezwzględnie przestrzegać pewnych zasad warunkujących powodzenie na wszystkich zarysowanych płaszczyznach. Rząd widzi cztery takie żelazne reguły:
stopniowe ograniczanie inflacji,
stopniowe zmniejszanie poziomu deficytu budżetowego,
stopniowe zmniejszanie poziomu długu publicznego oraz
stopniowe ograniczanie redystrybucyjnej funkcji budżetu państwa.
Konsekwentne ograniczanie inflacji (wykres F) jest zadaniem warunkującym utrzymanie Polski na ścieżce trwałego wzrostu gospodarczego, pokoju społecznego i osiągania standardów europejskich w sferze gospodarczo-społecznej. Przystępując do Unii Europejskiej, Polska powinna spełniać wymogi traktatu z Maastricht i legitymować się jednocyfrowym wskaźnikiem wzrostu cen. Dlatego na koniec grudnia 2000 r. nie powinniśmy mieć inflacji rocznej wyższej niż 5-7%. Taki cel jest możliwy do osiągnięcia. Powinien być postawiony zarówno jako świadectwo determinacji rządu w walce z inflacją, jak też jako przesłanka osłabiania oczekiwań inflacyjnych. Po okresie antyinflacyjnej destrukcji gospodarki lat 1989-1992 i zmniejszającej inflację polityki restrukturyzacji gospodarki prowadzonej w następnych latach, przeciwdziałanie inflacji wymaga obecnie stosowania coraz bardziej złożonego pakietu skoordynowanych instrumentów fiskalnych i monetarnych, a także skutecznego oddziaływania na popyt, m. in. przez tworzenie skutecznych zachęt do inwestowania i oszczędzania zarówno dla przedsiębiorstw, jak i gospodarstw domowych. Wzrostowi oszczędzania w sektorze przedsiębiorstw sprzyjać będzie m. in. tworzenie strukturalnych warunków do podnoszenia zysków i wysokiej akumulacji jako jedynych mechanizmów zapewniających firmom trwałą pozycję na rynku, utrzymanie inwestycyjnych ulg podatkowych związanych z poziomem rentowności, wzrost znaczenia amortyzacji dla procesów odtworzenia majątku.
