Reforma systemu ubezpieczeń społecznych
W polityce finansowania deficytu budżetowego trzeba uwzględnić obowiązujący w UE zakaz zaciągania przez państwo pożyczek w banku centralnym oraz zniesienie uprzywilejowanego dostępu sektora publicznego do instytucji finansowych. Ten warunek w dalszej perspektywie może oznaczać konieczność likwidacji deficytu budżetowego. Drugą istotną regułą polityki gospodarczej w latach 1996-2000 będzie zatem stopniowe zmniejszanie poziomu deficytu budżetowego. Dzięki wysokiemu tempu wzrostu gospodarczego relacja deficytu do PKB z każdym rokiem musi się zmniejszać tak, by w 2000 r. była ona o co najmniej 1 punkt procentowy niższa aniżeli w 1995 r. (wykres G). Ograniczaniu deficytu budżetowego służyć będzie przede wszystkim: skuteczna restrukturyzacja gospodarki, w tym zwłaszcza sektorów i firm trwale deficytowych, wymagających w tej czy innej formie wspomagania budżetowego, prywatyzacja sektora publicznego, owocująca przyspieszonym rozwojem prywatyzowanych przedsiębiorstw, a co za tym idzie zwiększeniem ich wydajności podatkowej, ograniczanie „szarej strefy”, a tym samym powiększanie kręgu podmiotów płacących podatki, reforma systemu ubezpieczeń społecznych racjonalizująca wydatki państwa tej dziedzinie.
