Madonna pod jodłami
Poprzednio stosowane formy kontroli pośredniej, takie jak podatek od ponadnormatywnych wynagrodzeń (PPWW) były typowe dla zjawiska, które w dawnym systemie nazywano „pośrednią lub parametralną centralizacją” (co oznacza stopniowanie posunięć politycznych zmierzających do uzyskania takiego samego rezultatu, jaki można byłoby uzyskać stosując formy kontroli bezpośredniej). Wydaje się, iż ideałem sprawujących rządy w okresie wczesnych przeobrażeń było stworzenie szeroko pojętego systemu rynkowego w każdej dziedzinie, z wyjątkiem rynku pracy. Zgodnie z założeniami nowej strategii wspomniane formy kontroli pośredniej zostały wyeliminowane. Niezmienny warunek ograniczenia kosztów pracy, w celu zapewnienia sobie konkurencyjności na skalę międzynarodową oraz spadku inflacji, został zaspokojony innymi metodami. W mikroskali oznacza to uczestnictwo pracowników w uzyskanych wynikach przedsiębiorstwa. W skali całego systemu gospodarczego oznacza to struktury negocjacyjne dotyczące zarówno pracowników fizycznych, jak i umysłowych. Nowo utworzona Komisja Trójstronna wyeliminuje formę wcześniejszej bezpośredniej konfrontacji przedsiębiorstwa i pracownika, często kierowanej przeciwko rządowi, który nie ma żadnych podstaw prawnych do interwencji w działalność sektora prywatnego.
Tego typu struktura negocjacyjna jest reminiscencją „pakietu przedsiębiorstwa” proponowanego przez ówczesnego ministra pracy, Jacka Kuro-
nia, ale jej założenia wychodzą znacznie dalej, ponieważ obejmuje ona całość poszczególnych sektorów i cały system gospodarczy (w żadnym przypadku inicjatywa Kuronia nie była częścią liberalnego projektu wczesnych przeobrażeń, ale posunięciem o charakterze społeczno-demokratycznym).
Opisane wytyczne polityki wobec rynku pracy są szczególnie zbieżne z założeniami politycznymi Unii Europejskiej, która promuje partnerskie relacje pomiędzy pracą a kapitałem (rozdział dotyczący zagadnień społecznych, podziału zysku itd.)
Niestety, mechanizm negocjacyjny obejmujący cały system gospodarczy nie został jeszcze w pełni wdrożony, a w międzyczasie wystąpiły zjawiska negatywne, takie jak strajki pracowników kolei, którym trudno było przeciwdziałać nie mając w pełni ukształtowanej nowej struktury.