Natalia ll sztuka konsumpcyjna
Przy jednoczesnym utrzymaniu dyscypliny fiskalnej polityka rządowa zmierza w kierunku zmniejszenia udziału wydatków publicznych w narodowym produkcie brutto, z wcześniejszego poziomu 32-34% do poziomu poniżej 30%.
W 1997 r. proponuje się określenie trzech progów podatkowych do celów naliczania podatku dochodowego od osób fizycznych dla trzech grup. Jednocześnie stawki winny ulec zmniejszeniu z 21, 33 i 45% do – odpowiednio
20, 30 i 40%. Tego typu posunięcie winno obniżyć obciążenia podatkowe płatników podatku dochodowego od osób fizycznych o całkowitą kwotę wyrażoną 1 procentem produktu narodowego brutto. Obniżka stawek podatkowych powinna zachęcić do ujawnienia działalności gospodarczej, obecnie ukrytej w „szarej strefie gospodarczej” – jest to jeszcze jeden z wyjątkowo istotnych elementów zawartych w opracowaniu Strategia dla Polski. Wpływy z podatków „szarej strefy gospodarczej” – która, według szacunkowych obliczeń za 1994 r., odpowiedzialna jest za nigdzie nie zarejestrowane 18 – 20% oficjalnie podawanego produktu narodowego brutto – winny umożliwić dalsze obniżenie obciążeń podatkowych. Istnieje zobowiązanie do niewprowadzania podatku kapitałowego, przynajmniej do roku 2000, w interesie promowania akumulacji i rozwoju kapitału.
Pakiet 2000 wprowadza dodatkowe zmiany struktury podatkowej (podniesienie stawek VAT na energię, wyższe akcyzy itd.), które mają zrównoważyć równolegle wprowadzone obniżki podatku od zysku, mające na celu ułatwienia inwestycyjne.
