Obniżanie przez Polskę stawek celnych
Równocześnie w latach 1996-2000 występować będą czynniki silnej presji na wzrost importu. Najważniejszymi z nich będą:
jednostronne obniżanie przez Polskę stawek celnych (kraje UE już to zrobiły),
obniżenie stawki podatku importowego w 1996 r. i całkowite jego zniesienie od 1997 r.,
silny wzrost gospodarczy i związane z tym zwiększone ssanie inwestycyjne,
wzrost zagranicznych inwestycji bezpośrednich, który to czynnik będzie jednak zarazem elementem bilansowania salda obrotów bieżących, a w dłuższym horyzoncie – pobudzania eksportu i ograniczania importu zaopatrzeniowego. W latach 1996-2000 celem polityki gospodarczej rządu w sferze stosunków gospodarczych z zagranicą będzie niedopuszczenie do pogorszenia się salda obrotów towarowych, co oznacza, że tempo wzrostu importu powinno być zbliżone do wysokiego tempa wzrostu eksportu. Jednym z instrumentów zabezpieczających przed znacznym spadkiem rezerw dewizowych pozostanie polityka kursu walutowego, umożliwiająca dokonywanie zmian kursu w ramach ustalonego pasma wahań, w zależności od kształtowania się sytuacji na rynku walutowym. Odpowiednie relacje między eksportem a importem (wykres D) umożliwią Polsce łagodniejszy przebieg procesu stopniowego oddłużania się, co zgodnie z przyjętymi harmonogramami powinno przypaść w szczególności na początek XXI wieku. Większa będzie zatem wiarygodność naszego kraju na rynkach międzynarodowych, co z kolei zaowocuje zwiększonym napływem kapitału zagranicznego, nakręcającego rozwój gospodarczy.
