Miesiąc: lipiec 2015

Sądzę, że w krótkim naszym artykule zwróciliśmy dostatecznie uwagę na to, jakie znaczenie w naukach historycznych ma autorytet uczonego. Wniosek

Wielu znanych historyków powtórzyło jego sąd w równie ostrej, czasem nieco złagodzonej postaci. Tymczasem już Adam Szelągowski, a za nim

Niech mi będzie wolno na zakończenie przytoczyć jeszcze jeden przykład. Oto niejednokrotnie historycy polscy potępiali znaną, uchwaloną przez szlachtę w

Przy­pomnienie o tyle słuszne, że w ciągu pierwszej połowy XX w. wielu wybit­nych badaczy przeszłości polskiej zapomniało o tej arcysłusznej

Tym wszystkim, którzy uważali, że nie można dość surowo ocenić prak­tyki sejmów polskich, słusznie przypomniał niedawno Zbigniew Ogonowski zapomnianą wypowiedź

I    znowu ktoś, ulegając autorytetowi wybitnego uczonego, byłby w błędzie. Pokazuje się bowiem, że następcy ostatniego Jagiellona, między nimi nawet

Ileż to wylano łez, ile razy narzekano na parlament polski spętany zasadą jednomyślności. W gruncie rzeczy historycy byli niemal zgodni

Uderzające jest, jak stosunkowo mało zrobiono, gdy chodzi o poznanie dziejów naszego parlamentaryzmu, toteż należy ostrożnie odnosić się do ustaleń

Tymczasem nie tak dawno zwrócono uwagę badaczy na to, że fakt ten jest albo wręcz nieprawdziwy, albo co najmniej bardzo

Gorzej byłoby, gdyby w związku z tą datą snuł jakieś przypuszcze­nia, gdyby dokładnie zajmował się tym układem. Wówczas nie powinien

Szwedzi zaś mają zwyczaj podawać daty dotyczące ich historii w XVII w. według starego (juliańskiego) kalendarza. Poważny, osiemnastowieczny histo­ryk Prus

Nic dziwnego też, że piszący niedługo potem swe Dzieje Polski nowożytnej wybitny historyk Władysław Konopczyński powtórzył tę wiadomość, zawie­rzywszy Cichockiemu.